دخترک...

غم سرخ روی برگی از جنس غروب  سر می خورد.

دخترکی باریک بدن ُ تلوتلو خوران  با سگی ریز نقش ، در انتهای سکوت تاریک کوچه با قدمهایی تند و ریز ، پوست خنک شب را می شکافد.

و من خیره در رقص چشمان سادهء  پاییز ، به موسیقی باران تکیه می دهم.

صبح فردا عینک نخواهم زد! می خواهم که چشمانم از طلای نیلوفری آسمان پر رنگ شود.