سیب چینی...

نوشته ام باز اینجاست...

در پس پرده ای بنفش...

در پس دستان عاشق چوپان و نی لبک و سیم چینش...

پشت کوههای فاو و جنگ و آتش...

"سیب" ندای قلب من است...

سیب را چیده ام از پس باغ "نگاه دزدکی حنا"

پینوشت: با تشکر از خانم ارتجاعی به خاطر زحمات و محبتهایی که به من و نوشته هایم داشت و دارد و با قبول زحمت نوشته ام را در کتاب دوم به چاپ رسانید...

نسرین جان!تو یه کوه صبور و پر غروری !! یکسالگی کتابت مبارک...

صبر در لحظه...

این روزها می توانی به آسمان بپیوندی و از سایه ابرها آویزان شوی...

هوا نه آنقدر گرم است که گر بگیری و نه آنقدر سر د است که به بادی بلرزی...

بهار است و رخوت همیشگی صبح...

بهار است و یاسهای بنفش بازیگوشی که روی شانه های دیوار می لغزند و سر می خورند...

لحظه ای بارانی ست و لحظه ای دیگر آفتاب روی صورتت بازی می کند...

و می دانی بهار است و بهار...