آنقدر خوشحالم ، که دلم می خواهد بدوم تا سر کوه ، بروم تا ته دشت!
( شاعر: سهراب + کمی تا قسمتی مشی )
پس نوشت: ای آقای سوسپانسیبل! من هرچه خودم را زدم و کشتم نتوانستم برای پستهای شما نظر بگذارم! اما همیشه جویای احوالات وبلاگ شما هستم! خواهشمندم ترتیبی بدهید تا نظرات وبلاگتان هرچه سریعتر فعال گردد.