وطنم...

دقایق سُر می خورند در گرداب زمان... 

نفسم می گیرد در سقف دهان... 

ایرانم...در آن روزهای تفته، پاره هایت را با سرانگشتان دود گرفته و متورم جمع کردم... 

بو برده ام که درختانت را به دار آویخته اند...آخر دیشب صدای ناله زنجره ها تا صبح به گوشم نیاویخت ...

...