بیا...

بیا بازم بریم زیر چنارای پُر برف قدم بزنیم... 

بیا بازم چترامونو زیر بارون ببندیم و توی هوای سرد بستنی بخوریم... 

بیا بریم پارک ج... روی تایر ماشینت بشینیم و لیز بخوریم از رو تپه گوله شیم و بریم تو یخای شب یلدا... 

بیا بریم تو اون کافی شاپ دنج که سرکوچه اسمشو نیار بود و با هم یه فنجون کاپوچینوی داغ لب دوز بخوریم... 

می آیی دوباره زیر گوشم بگی که برق دستبندت تو چشات چه قشنگه... 

بیا دوباره دستامو بگیر تا گرم شه و بعد بریم آسانسور سواری... 

می آی دوباره یواشکی مث اون پیچکه تو خونه همسایه سرک بکشیم و یه دل سیر به اوون توله گربه حنایی سر هره دیوار که لیز می خوره و می افته تو کوچه بخندیم؟ 

می آیی دوباره بریم جاده چالوس و کباب دُرُس کنیم و گوشات بوی کباب بگیره؟   

می آیی دوباره با هم رقص ۲ نفره تمرین کنیم و به ریش سالسا بخندیم؟  

من خنده مخملیتو تو قلبم قاب می کنم... تو همین قاب عکس...

بیا ای یار من... ای یار .... بیا!